Kraj, w którym słodycz miesza się z goryczą. Irlandia jako obiekt tęsknoty w literaturze niemieckiej na przykładzie Dziennika irlandzkiego Heinricha Bölla

Manuela Graf

Abstrakt

Wydany w 1957 roku Dziennik irlandzki Heinricha Bölla ukształtował w świadomości niemieckich czytelników obraz Irlandii jako tajemniczej wyspy, na której szczęście i melancholia idą w parze - obraz, który przetrwał do dziś. Dzieło to, będące zbiorem luźnych opowiadań opartych na doświadczeniach z podróży autora, ukazuje Szmaragdową Wyspę jako krainę kontrastów i sprzecznych uczuć, gdzie przeszłość miesza się z teraźniejszością, a mityczny krajobraz i pozorna prostota życia kryją drugie dno. Podobnie jest z samym dziennikiem, w którym pomiędzy opisami malowniczych krajobrazów i irlandzkich obyczajów pojawiają się również takie tematy jak wszechobecna bieda, nieunikniona emigracja, brak perspektyw i niemal fanatyczna religijność, które nękają Irlandię. Te skrajności wywołały jednak u Heinricha Bölla tęsknotę za oryginalnością i szczerością Szmaragdowej Wyspy, której brak bardzo silnie odczuwał. Wraz z publikacją Dziennika irlandzkiego, osobista tęsknota jednego człowieka stała się w niemieckim społeczeństwie masowym pragnieniem zobaczenia i doświadczenia kraju "błędów i prawd". Ponad 60 lat po publikacji, dzieło Heinricha Bölla nadal inspiruje pokolenia czytelników do podróży z obietnicą zaspokojenia tęsknoty za Irlandią.